Hayallere Götüren Yol 2

14 yıl önce, 27.03.900;
Mato Adası, Burg Eltz Bölgesi, Copeland Malikânesi
Ray: Danyal, David’e söyle hemen at arabasını hazırlasın.
Danyal: Peki Efendim. Kabalığımı bağışlarsanız bir şey sorabilir miyim size?
Ray: Konuş.
Danyal: Nereye gidiyorsunuz Efendim?
Ray: Janerio’ya gidiyoruz.
Danyal: Gidiyoruz derken Efendim?
Ray: Benimi sorguluyorsun Danyal?
Danyal: Ne haddime Efendim, size sorgulamak, ben…
Ray: Çok konuşuyorsun Danyal, konuşacağına iş yap, Batı’yı da hazırla.
Danyal: Özürlerimi sunarım Efendim, Küçük Efendiyi hemen hazırlıyorum.
Danyal, Davide gider ve bu sırada Faye gelir.
Ray ve Faye kendi aralarında konuşmaya başlarlar ve Lesi odanın kenarında beklemektedir.
Faye: Lesi, Merry’e söyle bana köpüklü kahve yapsın, oturma odasına bekliyorum seni.
Lesi: Siz nasıl istersiniz Hanımefendi.
Lesi, Merry’nin yanına giderken, Ray’de hazırlıklarını bitirmesine az kalmıştı.
10 dakika öncesi;
Danyal: David, at arabasını hazırla yolculuğa çıkıyoruz.
David: Yolculuk derken, ne demeye çalışıyorsun? Anlatı ver de öğrenelim?
Danyal: Janerio’ya gidiyoruz ona göre hazırlan, bu kadarı sana yeterde artar, anladın mı?
David: Kahya Efendi, neye sinirlendin hemen, sadece sordum yolculuk nereye diye, sakin oluver.
Danyal: Tamam tamam sakinim, sen işlerini hallet ben Küçük Efendiyi hazırlamaya gidiyorum.
David: Nasıl isterseniz Kahya Efendi, gerisini bana bırakabilirsin.
Danyal malikâne ’ye giderken, David uzun yolculuk için hazırlıklara başladı.
7 dakika öncesi;
Danyal: Küçük Efendi(birkaç defa seslenir), neredesiniz çıkın ortaya?
Batı: Buradayım, Danyal abi buradayım.
Danyal: Beni çok korkuttunuz Küçük Efendi. Kayıp olsaydınız ben ne yapardım. Buraya gelin de yolculuk için sizi hazırlayayım.
Batı: Gelmicem banane, gelmicem.
Danyal: Küçük Efendi, yapmayın böyle şeyler lütfen, düzgün konuşmanızı kaç kere söyleyeceğim size? Hem babınızı da fazla bekletmek hiç hoş olmaz, buraya gelinde kıyafetinizi değiştirelim.
5 dakika öncesi;
Faye: Bunu da al, annenin sana doğum günü hediyesi dersin.
Batı, annesinin ona hediye aldığını duyunca heyecandan odasına koşarak gider.
Batı: Hemen geliyorum Danyal abi.
Danyal Ray Ve Faye’nin konuşmalarının tam ortasına denk gelir ve dinlemeye koyulur.
Ray: Ne kadar düşünceli bir annesin sen tatlım. Çocuğumuzun geleceğini bile düşünüyorsun. (hahaha)
Faye: Beni utandırıyorsun tatlım, ne de olsa (gülerek) ben bir anneyim ve o bizim çocuğumuz.
Danyal bu konuşmaların alaycı bir tavırla konuştuklarını hemen anladı.
Ray: Haklısın tatlım, bende ona hediyemi Janerio’ya giderken vereceğim.
Faye: Ne kadar uyumlu bir hediye seçmişiz dimi tatlım?
Batı: (Sesli konuşarak) Danyal abi gelir misin, hadi seni bekliyorum.
Batı’nın sesli konuşmasıyla Ray ve Faye kendilerini dinlendiklerini anlayınca konuşmayı değiştirdiler.
Ray: Evet, haklısın tatlım.
Faye: Soğuktur oralar tatlım, kendinize dikkat etmeyi unutmayın.
Ray: Tamamdır tatlım.
Danyal, Batı’yı hazırlar ve malikânenin kapısından çıkarlar.
Şuandayız.
David yolculuk için tüm hazırlıkları tamamlamış ve malikânenin önünde beklemektedir. Ray çoktan hazırlanmış ve at arabasının yanında Batı’yı ve Danyal’ı beklemeye başlar. Malikânenin ön tarafına bakan balkonundan, her yer rahatlıkla izlenilebiliyordu. Bu sırada Faye’de balkona çıkar ve ilkbaharın verdiği güzel esintiyi yüzünde hissederek, balkonun sağ tarafındaki her zaman ki sandalyesine oturur. Lesi’nin getirdiği kahvesini yudumlayarak manzarayı izlemeye başladı. Danyal ve Batı at arabasının yanına gelerek, bindiler. At arabasına en son Ray bindi ve yolculuk için herkes hazırdı. Ve yoluculuk başlamıştı artık, şehirden uzak yaşadıkları için yol çok dolambaçlı ve ıssızdı. Mart ayının sonu gelmesine rağmen ilkbahar mevsimi kendini çok azar azar gösteriyordu. Yol boyunca sessizce ilerleyen bu yolculuk neredeyse 3,5 saat sürmüş ve Kerben şehrine varmışlardı. Şehir sakin ve ufaktı. Kasaba görünümde olsa da aslında gerçekte şehirdi ve bu şehir iki kısımdan oluşuyordu, yer altı ve üstü olarak ayrılmıştı. Bu şehir maden ocaklarıyla ve işlemeleriyle ünlüydü. Kısaca yer altında yaşayan nüfus üstüne göre çoktu ama bu birbirlerinden ayırmadı aksine daha güçlü bir şekilde birleştirdi. Yer altından çıkarılan madenler ilk aşamayı geçip yer üstüne gönderiliyor, buraya gelen madenler çok iyi ustaların ellerinde göz kamaştırıcı eserlere dönüşüyorlardı. Burada her türden el işçiliği vardı. Bizimde buraya gelişimiz farklı değildi, ta ki o zamana kadar.
Ray: David durdur arabayı ilerdeki sağ dükkânın önünde.
David: Tamam efendim.
Ray: Danyal, sen Batıyla şu eksikleri tamamlayın ve 1 saat sonra arabaya dönmüş olun anladınız mı beni?
Danyal-Batı: Evet efendim.
Arabadan inen üçlüden ikisi olan Danyal ve Batı eksikleri tamamlaya giderken Ray de dükkânın kapısının açarken David’ döner ve eliyle arabadaki hediyeyi getirmesini işaret eder. Hediyeyi alan David dükkânın içine girerek Ray’e teslim eder ve çıkar.
Alevo: Hoş geldiniz efendim, size nasıl yardımcı olabilirim?
Etrafı gözetleyen Ray, ince işlenmiş flütü göstererek şifreyi söyler;
Ray: Geceleyin ayın ışıltısını derin vadilerde görmek istersen flütünle ona eşlik et.
Alevo: Ey göklerin ışıltılı yüce ayı sana seslenen aciz insana ışıltından bir parça ver.
Ray cebinden çıkardığı flütü Alevo’ya gösterir ve Alevo da onaylar.
Ray: Maden bölgesine bir kara bilet ve o flütü istiyorum.
Alevo: Siz nasıl arzu ederseniz efendim, buyurun istedikleriniz. Efendim lütfen bu taraftan geliniz ki size yolu göstereyim.
Ray: Peki, önden lütfen.
Alevo önden giderek yolu gösterir, arkadan gelen Ray ise her zamanki gibi etrafı izler gözünden bir şey kaçmasını istemez. Geldikleri yer kara biletin kullanıldığı demir ağ sistemi verilen tren yoludur ve bu bilete sahip olan insanların bindiği bir trendir. Bu gizli tren karaborsa benzeri bir yapı merkezine gider ve orada maden bölgesi insanlarının yaptığı değerli eşyalar vardır, yer üstüne göre bu eşyalar sıradan görünse de aslında bu eşyalar kullanıcılarını seçen birer özel “rün” ile motiflidir. Bu eşyaların birçok kullanımı mevcuttur kimi saldırı kimi savunma kimi ise yol gösterici niteliği taşıyan koruyucu ruh rünleridir, tabi sayılamayacak kadar çok “rün” türleri vardır. Bu eşyalar sayesinde birçok doğaüstü olay meydana gelmektedir ve biz onların tam merkezi olan Griza’ya gidiyoruz. O sırada Danyal ve Batı Kerben’in güzel sokaklarında dolaşarak eksik listesini tamamlamaya çalışırlar. Göz alan dev süslü heykeller, çeşmeler ve anıtlar ile dolu bu güzel şehrin bu kadar güvenli olmasını sağlayanlar ise Mimazi Muhafızlarıdır. Onlar ki zengin soylu insanlardan değil gücünü kanıtlamış birer seçkin elit insanlardan oluşmaktadır. Onları gören Batı’nın da büyülenmesi kaçınılmazdı tabi ki, eksikleri bir bir tamamlamaya çalışan Danyal bir dükkâna girer peşi sıra gireceğini düşündüğü genç efendisi gelmemişti. Peki, genç efendi nerede idi o sırada Danyal olayın farkına varabilecek miydi? Belki de çok uzun sürecekti, belki de çok kısa sürecekti kim bilir ama bilinen bir şey varsa oda herkesin tek başına olmasıydı Kerben şehrinin bir diğer yüzü, onların üstüne yavaş yavaş açılan, bir oyun perde edası ile ikici yarı başlıyordu.