İstediği yere konamayan kuş havada esirdir.
~~~~
Lita “Ah birçok şey aldık. Sana da elbise aldım nasıl görüneceksin sabırsızlık içerisinde bekliyorum.”
Aldıklarının bir çoğunu Estelle almıştı. Tabi Lita bu yaşta ki bir genç kızın nasıl bu kadar güçlü olduğu aklında soru işareti yaratıyordu. O kesinlikle bir savaşçı olmak için doğmuştu.
Gülümseme ile önüne döndü. Estelle her ne kadar ona baktığını bilsede yürümeye devam ediyordu.
Lita “Ah Ernon’un istediği şeyi almayı unuttum.”
Hızlı adımlar ile geldikleri yönün tersine gitmeye başladı. Estelle ileride gördüğü iki pelerinliye gözlerini kısıp baktı.
“Bunlar..”
[Evet. Ağacın üstünden şehre baktığın gün gördüğün kişiler]
“N-ne yapacağım”
[Hiç bir şey Lita’nın peşinden git ben halledeceğim]
Estelle kısık bir nefes alıp Lita’nın gittiği yere doğru yürüdü. Tam sağdaki pelerinlinin yanından geçerken ona yandan küçük bir bakış atıp yürüdü.
Vücudu bir ürperti ile tamamen hafifledi. Bu gözlerini kapanmasına neden oldu gözlerini açtığında anlından birkaç ter damlası aktı. Olduğu yer az önceki sokak değildi.
“Ne o-oldu?”
[Tebrik ederim artık gölgeler içinde yolculuk yapabilirsin]
“Kurtulduk mu?”
[Evet merak etme gölge yolculuğu yaptığın zaman arkanda bıraktığın tüm izleri siler ruh özü de dahil]
Estelle elini göğsüne koyup derin nefes aldı.
[Merak etme onlar uzaklaştı Lita’nın yanına dön]
Estelle, Lita’nın görüş alanına girdiğinde Lita endişe ile ona sarıldı bu Estelle’nin gözlerini sonuna kadar açmasına neden oldu.
“Beni çok fazla sıkıyorsun Lita”
Lita sarılışını gevşetip ondan biraz uzaklaştı ama hala elleri iki koluna dokunuyordu.
Lita “Aklım çıktı. Nereye kayboldun sen peşimi bırakmaman gerekirdi.”
Estelle onun gözlerine baktığında göz altları kızarmıştı.
[Sanırım biraz ağlamış]
“Bir şeyim yok merak etme sadece gözüm bir şeye takılmıştı seni kaybetmeme sebep oldu”
Lita iç çekip Estelle’nin omzunu sıvazladı.
Lita “Lütfen bunu bir daha yapma beni çok korkuttun. Başına bir şey gelebilirdi”
“Tamam. Üzgünüm”
Lita bir kez daha nefesini sert bir şekilde verip Estelle ile eşyalar almak için dükkana girdiler. Estelle girmeden önce son kez etrafı kontrol edip içeri girdi.
****
Alex ve Jewel bir süre dolaşsa da peçeli kişiyi bulamadılar.
Jewel saçlarını sertçe kaşıdı “O kesinlikle bir Oblivion’du buna eminim”
Alex soluklanırken “Bunu nasıl bilebilirsiniz ki genç efendi belki de sadece benzer bir auradır.”
Jewel başını iki yana sallayıp “Hayır iblis Peru’da onun o olduğunu söyledi. Ben hata yapmış olsam bile Peru doğru olduğunu kanıtlıyor”
Alex “Yine mi genç efendi. İbisi kullanmayı bırakmalısınız”
Alex cebinden küçük bir kağıt çıkarıp bir şeyler yazdı ve kağıdı yaktı.
Alex “Merak etmeyin mesaj Hayaletlere ulaşınca onu bulacaklardır”
Jewel “Şimdilik burada kalalım. Geceye kadar haber bekleyeceğiz”
Alex kafasını hafifçe eğip isteği kabul etti.
****
Estelle “Lita benim için bir şeyler aldığını söylemiştin öyle değil mi?”
Lita baktığı kitaplardan kafasını kaldırıp ona baktı “Evet sana çok yakışacak”
“Onu şimdi giyeceğim”
Lita “N-ne?” gerçekten şok olmuştu giyeceğini hiç düşünmemişti.
“Üstümü değiştirebileceğim bir yer var mı?”
“Evet buranın ilerisinde bir arkadaşım yaşıyor orada giyine bilirsin”
Beraber Lita’nın dediği kişinin evine gittiler Lita onunla oturma odasında sohbet ederken Estelle de bir oda da üzerini değiştirmeye başladı.
Peruğu maskeyi de çıkardı. Her ihtimale karşı üstünde olan her şeyi değiştirecekti. Burası küçük bir yer onlarla tekrar karşılaşabilirdi.
En son saçında ki tokayı çıkarıp kendine aynadan baktı.
Lita’nın aldığı elbisenin rengi buz mavisiydi. Dizinin dört parmak aşağısına kadar uzundu en dışı tülden yapılmış ve salıktı. Omuzları açıktı boynu açıkta kaldığı için elli boynuna gitti. Salık saçları belinin biraz altına kadar geliyordu.
Derin bir iç çekip gözlerini yumdu. Eliyle yüzüne düşen bir tutam saçı kulağının arkasına attı.
[Eh idare ediyormuşsun]
“Hoş değil Erion çok utanç verici..”
Kapı tıklatılma sesi gelince arkasını döndü.
Lita ona seslendi “İçeri girebilir miyim tatlım giyindin mi?”
“Evet gelebilirsin”
Lita kapıyı açıp içeri girdiğinde sesli bir şekilde nefesini tutup bana baktı.
“Muhteşem görünüyorsun tatlım”
“B-bu biraz rahatsız edici Lita ben bunu giyemem fazla açık”
Lita’nın elinde beyaz bir kumaş daha vardı. Yanıma yaklaşıp kumaşı saçlarımın altından geçirip omzumu kapattı önünde ki düğmeyi ilikleyip benden uzaklaştı.
“Böylesi daha iyi çok güzelsin Estelle. Bu kesinlikle su götürmez bir gerçek”