Çevirmen : Evanglina
Bölüm 1: Sonunda özgür olduğumu düşündüm!
“O zaman güzelce dinlenin, leydim”
“Evet, teşekkür ederim.”
Kapıda duran hizmetçi kibarca eğilirken her zamanki gibi gülümsedim. Ve o odadan çıkar çıkmaz derinden bir nefes verdim.
Nefes al ve rahatla.
Ah, sanırım şimdi dinleneceğim. Bugün çok yorgundum çünkü bütün gün endişelenecek çok şeyim vardı.
Belki de zihnimi ve bedenimi dengelemek için sadece bir banyo ve masaj yaptırırsam, bedenim yorulur ve uykum gelir.
O zaman, o hizmetçiyle son günüm mü? Yarın konaktan ayrılacaktım ve bir daha geri dönmeyecektim.
“Evet, yarın sabah veda etmem gerekiyor.”
Önümdeki kupayı kaldırırken kendi kendime mırıldandım.
“Ah, hava sıcak.”
Ve bir süre önce, içmek yerine hizmetçinin getirdiği çaydan bir yudum aldım , rüya görüyordum ve ağzımdakini tükürdüm.
Yarın o gün olduğu için kafamın içi o kadar karmaşık ki, dikkatli olmadan kaynayan çayımdan yudumluyordum. Bu evin üçüncü oğlu beni böyle görseydi , şimdi böyle söylemişti:
“Ernst’in itibarı nerede?”
Ah, tahmin ettiğim gibi, aklım yine kirlendi, ama hayır!
Yarının hayatımın en önemli günü olacağı açıktı, bu yüzden zihnimi önceden geliştirmem gerekiyordu.
Bardağı masaya bırakıp başımı kaldırdım. Hizmetçi içeri girmeden önce baktığım her şeye gözlerimi diktim.
Göz kamaştırıcı bir görünüme sahip beyaz bir gelinlik vardı. Saf beyazın güzelliği iki gözüme de sürüldüğünde zihnim hızla sakinleşmeye başladı.
Ama midemi yatıştırmak gibisi yoktu. Evet yarın o gelinliği giyip güzel bir bahar gelini olacaktım.
Böyle düşündüğümde ister istemez biraz heyecanlandım. Doğal değil mi?
Ernst kardeşlerine katlanmak zorunda kaldığım rezillik dönemimin artık sona eriyordu . Böyle düşündüğümde, aniden gözlerimde yaş hissettim.
Aman tanrım, merak ediyorum burada gözyaşı olmayan hikayem var mı?
Ben, ‘Hari Ernst’, 7 yaşındayken bu aileye evlat edinildim ve 20 yıldır üç ağabeyin en küçük kız kardeşi rolünde yaşıyorum.
O zamanlar.
Ailenin aslen kızı olan Arina Ernst’in vefatından sonra bu aileye evlat edinildim ve ona benzeyen, sevdikleri bir görünüme sahip oldum.
Asil ve varlıklı bir Ernst olmayı benimsemiş olmak, ara sokağa dönmektense benim için bir şanstı ama peşinden gitmek de bir talihsizlikti.
Çünkü Ernst çifti benimle ilgilenen tek kişiydi ve ben bu eve girdikten bir yıl sonra öldüler.
O andan itibaren, beni her şekilde rahatsız eden Ernst’in üç erkek kardeşinden kurtulmak için bir ejderhaya eşit bir zeka kullanmak zorunda kaldım.
Ve bugüne kadar, düğünümden bir gün önce yıllarca kan dökmek zorunda kaldım.
Dün gece odama alkol kokusuyla gelen ikinci ve üçüncü kardeş yüzünden ne kadar acı çekmek zorunda olduğumu bile söylemiyorum.
Bana evlenmenin iyi olup olmadığını soran saçma sapan şeyler söylediler. Ha, ikiniz de gitmemi istemiyor musunuz?
Belki benim yerimde olsaydın, çok heyecanlısındır.
Düğün açıklandıktan sonra kalmayacaksın!
Sonra gözümün önündeki bu gelinliği ikinci kardeş seçtiği ortaya çıktı.
Elbette onun seçtiğini biliyorum desem atlayıp benden alır ama beni gelinliğimin seçiminde rol oynayacak kadar seviyordu.
Şimdi bile, üç erkek kardeş ağızlarını sadece kötü sözler söylemek için açtılar. Ama yine de 20 yıl, hiçbir şey boşuna değildi.
Ve o uzun süre boyunca, onların hareketlerine dayanmak için oldukça güçlüydüm. Hah.
Biri bana para verse bile, bu bir daha asla yaşamak istemeyeceğim bir geçmiş! Bunun yerine, bana savaş alanına gitmemi söylesinler!
Her neyse, yarın evlenmeye gittiğimde bu lanet eve bir daha adım atmayacağıma dair ciddi bir kararlılık içindeydim.
Dürüst olmak gerekirse, evliliğim oldukça geç oldu. Yaşım şimdi yirmi yedi. Genellikle, bu Arlanta’da 20’li yaşların başında kadınlar evlenmeye başlarlar.
Bu aynı zamanda yaşlı bir kadına verilen bir yaştı.
İmparatorluk ailesinin en yakın ailesi olan Ernst’e ait olmama rağmen, tek bir damla asil kanım olmadığı için evliliğimi zor yapabiliyorlar gibiydim.
Ama bu aileyi genç yaşta miras alan ilk erkek kardeş oldukça başarılıydı ve ailenin imajı iyi olduğu için beni evlendirebildi.
Ayrıca yarın kocam olacak adam, iyi bir kişiliğe sahip, hatta iyi bir aileden ve sonra oldukça iyi bir damattı.
Bir an kuşkulu bir bakışla etrafa baktım ama dışarısı sanki bir fare bile koşmuyormuş gibi sessizdi. Bu biraz garip.
Dün ikinci ve üçüncü kardeş odamı taradı ve bugün neden bu kadar sessiz? Ancak, bu aslında iyi.
Hatta düğünden önceki güne kadar onların arasında çifte oynamak istemiyordum, bu yüzden sakin olmaları benim için iyi oldu.
Dünden ve bugünden beri ilk kardeş gözümün önüne gelmiyordu…
Peki. Düğünümde ya da yarın yüzünü göreceğim.
Öyle olmasam da bunu anlayabiliyordum çünkü o haftada bir bile görmesi zor, meşgul bir insandı.
Geçenlerde yüzünü dolunaydan önce gördüğüm doğru. En son bir gelinlik denediğimde, kapının dışında duran onunla kısaca göz teması kurdum.
Gerçi hepsi bu kadardı. Ne de olsa soğuk biriydi. Sonuna kadar tek bir söz demeden gidiyor. Bu kadar.
Yine de tok olduğum için canımı sıkmadı çünkü hayatımdaki ikinci ve üçüncü erkek kardeşin varlığı var. Yaptıklarını tolere etmeme rağmen.
İlk başta ilk kardeş olan Eugene, baba rolü yerine elimi tutup birlikte salona girmek zorunda kaldı, ancak üç kardeş arasında nasıl bir anlaşma olduğunu bilmiyorum, sonunda ikincinin bana eşlik etmesine karar verildi.
Oberon: Serimiz çevirmeni sevgili Evanglina ayrıca Magictoon Fansubun kurucusu olur. Bu seri iki fansubun ortaklığıyla sizlerle buluşmaktadır efenim…
